ANBI

Telefoonnummer

020-6849897

BUTTON

Voorlezen met plezier voor (anderstalige) ouders

Training of workshop waarin ouders oefenen met voorlezen met als doel meer leesplezier

Hoe kan je samen met je kinderen genieten van prentenboeken als je zelf niet bent opgegroeid in een leescultuur? Of als je niet (zo goed) kunt lezen? Ouders bekijken filmfragmenten en reflecteren daarop: waarom is voorlezen goed, hoe zie je dat een kind betrokken is, in welke taal lees je voor? We gaan zelf aan de slag met boeken: wat kun je allemaal met een boek? Samen met u bedenken we welke vorm het beste werkt voor jullie ouders: een korte workshop van 1,5 uur of misschien juist een cursus van 4 keer?

Opbrengst:

  • Ouders hebben meer plezier in voorlezen en vinden het minder moeilijk
  • Ouders hebben nieuwe ideeën voor activiteiten rondom een boek
  • Ouders kunnen beter inspelen op hun kind tijdens het voorlezen

Uit de praktijk:
Op een basisschool geven we een cursus voorlezen aan vijftien moeders. Een van de moeders zegt: ‘Ik weet dat voorlezen goed is en belangrijk. Maar ik vind het moeilijk. Er zitten moeilijke woorden in het boek en soms luisteren mijn kinderen niet goed.’ Een andere moeder zegt: ‘Ik kan zelf geen Nederlands lezen, dus ik kan ook niet voorlezen.’

In vier bijeenkomsten zorgden we ervoor dat niemand voorlezen meer ingewikkeld vindt. We zochten boeken waar geen lange ingewikkelde zinnen in staan. En boeken waarbij je de woorden eronder helemaal niet nodig hebt, maar genoeg hebt aan de plaatjes. We oefenden met wat je allemaal kan doen tijdens het voorlezen. Niet alleen maar de woorden voorlezen, maar ook vragen stellen aan je kind, lekker samen kletsen over het boek, bewegen bij een boek.

In de evaluatie aan het eind van de cursus blijkt er één belangrijke eyeopener te zijn: voorlezen moet vooral gezellig zijn en een moment waarop je samen met iets bezig bent. Voorlezen is dus eigenlijk niet moeilijk, omdat je zelf kan bepalen wat je doet met het boek. Een van de moeders vertelt: ‘Eerst vonden mijn kinderen voorlezen saai. Ik ging alleen de woorden uit het boek voorlezen. Nu doe ik meer met het boek en met mijn kinderen. Ik vraag ze: ‘Wat zie je? Wat voor kleur heeft het? Heb jij dat ook wel eens gedaan?’ Mijn kinderen vinden het nu leuker als ik voorlees. Voorlezen is niet meer moeilijk. ‘

Meer lezen: 

  • Brochure: In Marokko is geen eten voor poezen. Over het werken met taalvorming met anderstalige volwassenen.

 


Gerelateerde cursussen